Temel ile Cemal pilot olmaya karar vermişler. Bu amaçla kursu bitirip diplomalarını almışlar. Ve ilk seferlerini yapmak üzere uçakla havalanmışlar. İnişe geçecekleri sırada Temel, Cemal'e dönüp:
- Simdi kuleden haber geldi. Bu havalimanının pisti oldukça kısaymış. Bu yüzden tekerlekler yere değer değmez, frenlere sonuna kadar asil ki, pistin dışına çıkmayalım, demiş. Az sonra inişe geçmişler. Tekerlekler yere değer değmez, Cemal frenlere asılmış. Uçak kıl payı pistten çıkmadan durmuş. Temel alnında ki terleri silerken Cemal'e dönüp:
- Bu ne biçim pist? 50 metrelik yerde uçak durur mu? Cemal başını iki yana sallayıp cevaplamış:
- Haklısın Temel. Bir de su yanlara baksana. Eni de en az 10 km. var.
Temel uçakla Trabzon'a gidecekmiş. Rastgele oturmuş bir yere. Asıl yer sahibi gelmiş:
– Beyefendi burası benim yerim kalkar mısınız?
– Hayır.
– Beyfendi burası benim yerim kalkın.
– Hayır. Yer sahibi gider hostese başvurur.
– Beyefendi burası sizin yeriniz değil, kalkar mısınız lütfen?
– Kalkmam. Hostes çare bulamayınca kaptana başvurur. Kaptan, Temel'in kulağına bir şeyler fısıldar ve Temel kalkar, arka tarafa oturur. Herkes hayret etmiş durumdadır, "Biz bu kadar uğraştık kalkmadı, acaba kaptan nasıl kaldırdı bunu" diye. Dayanamıyorlar, kaptan'a soruyorlar, kaptan da:
– Dedim ki burası Trabzon'a gitmez...
Azrail Temel'in yanına gelir ve "kardeş vaktin tamam hadi gidelim" der.
Temel de uyanık ya yalvarır "bana 5 yıl süre ver ondan sonra gel al canımı" Azrail "tamam" der Temel de kendi kendine pilot olursam beni havada yakalayamaz derken 5 yıl sonunda Azrail pilot temelin yanına gelir ve "vakit doldu gidelim" der
Temel de "şimdi canımı alsan arkada 300 yolcu var onlar ne olacak?" der.
Azrail : Hepinizi bir araya getirene kadar anam ağladı zaten
Oflu hoca Cuma namazında içki içenleri fena azarlıyordu:
- Paranızı sokağa atıyorsunuz! Kazanan kim? Meyhaneci...
En büyük dükkan kimin? Meyhanecinin...
En güzel ev kimin? Meyhanecinin...
Ya en güzel araba? Meyhanecinin.
Bu paraları veren kim? Ha sizin gibi kafasızlar...
Aradan 2 hafta geçer, bir adam koşarak hocanın yanına gelir ve ellerine sarılıp öperek:
- Allah razı olsun hocam, senin verdiğin içki vaazı sayesinde hayatım kurtuldu.
Hoca memnun:
- Aferin, içkiyi bırakmanın mükafatlarını ahirette de göreceksin oğlum, der. Adam düzeltir:
- İçkiyi bırakmadım hocam, MEYHANE AÇTIM!