Dört Yüz Akçe Fıkrası
Bir gün Nasreddin Hoca bakmış,uzaktan bir köylü topluluğu geliyor. Hemen yere sırtüstü uzanmış.
Biraz sonra birkaç köylü gelmiş.
Köylülerden biri:
"Bir fakir ölmüş, bu adam için kefen parası toplayalım."
Köylüler paralarını birleştirmiş ve beş yüz akçe olmuş.
Bir köylü parayı sayarken:
"Bunun gömülmesine yüz akçe yeter," demiş" kalan dört yüz akçeyi de güvenilecek birini bulursak evindekilere, arkasında kalanlara veririz."
Hoca bu sözü duyunca hemen fırlamış:
"Arkadaşlar Siz en iyisi o dört yüz akçeyi bana verin, ben evde kalanlara sağ salim götüreyim Daha dört yüz akçeyi götüremeyecek kadar ölmedim"
Mehmet Cihan ekledi, 1216 kez okundu.
Fıkrayı Paylaşın:
Nasreddin Hoca karın ne olduğunu bilmiyormuş. Bir gün sabah kalkmış ki her taraf bembeyaz kar. Tabi karın ne olduğunu bilmiyor pamuk zannetmiş. Hemen karısının başına gitmiş:
Nasrettin Hoca, bir gün cuma namazından çıktıktan sonra eşeğine binmiş, cemaatle birlikte eve doğru gidiyormuş. Eşek, bir ara hızlı hızlı yürüyerek kalabalığın önüne geçmiş. Hocanın arkası cemaate doğru gelince, hemen eşekten inip tersine binmiş. Yanındakiler sormuşlar.