Hoca, vatandaşın birinden ödünç para alır "Cuma günü paranı veririm" der.
Cuma geçer, ödünç parayı veren adam Nasreddin Hocaya sorar:
- Hoca Efendi, cuma günü ödünç parayı verecektin, ne oldu?
Ben hemen bu cuma vereceğim demedim ya. Allah'ın cumaları çoook!
Elbet bir cuma günü veririm, der.
fıkraoku.com ekledi,
Adamın biri ölmüş ve oğlu Nasrettin Hoca'ya gitmiş ve sormuş:
- Hocam, babam cuma günü vefat etti, acaba ahirette rahat eder mi?
Hoca da sormuş:
- Baban Namaz kılar mıydı?
- Hayır, ama cuma günü öldü.
- Hovardalık yapar mıydı?
- Evet, ama cuma günü öldü.
- Hırsızlık yapar mıydı?
- Evet, ama cuma günü öldü.
Hoca bu sefer sinirlenmiş ve demiş ki:
- Cuma günü ellemezler ama cumartesi gerekeni yaparlar...
fıkraoku.com ekledi,
Kasabanın en zenginlerinden olan Murat ağa, kendisinin çok akıllı olduğu için servet sahibi olduğunu sanırmış.
Cumadan cumaya camiye gelirmiş. Caminin yakınında, etrafı sağlam taş duvarlarla çevrili, içinde çok çeşitli meyve ağaçları olan büyük bir bahçe içinde, üç katlı kocaman bir evi varmış. Süslü ve pahalı elbiseler giyer, gururla dolaşırmış.
Nasreddin Hoca'nın cuma vaaz ve hutbelerini dinledikten sonra, vaaz işine gelmiyorsa;
-"Hoca, sen dünya işlerine karışma, din işi ayrı, dünya işi ayrı" der bilgiçlik taslarmış.
Bir gün Murat Ağa'nın evinde yangın çıkmış. O sırada cemaat öğlen namazından çıkmaktaymış. Murat ağa camiye doğru koşup, Nasreddin Hoca'ya ve cemaate hitaben:
- "Aman Hocam yetişin! Evimden alevler çıkıyor. Şu yangını söndürelim" diye feryat eylemiş.
Hoca sakin ve aldırışsız bir sesle:
- "Bak komşu, Kırk yılda bir de olsa bugün senin sözünü dinleyelim. O yangın bizim asla karışmamamızı istediğin bir dünya işidir. Hem meraklanma. Ev birkaç saat içinde kül olur ve yangın da söner. Ahirette, ateşten bir evde sonsuz yaşamaktan korkmayan, senin gibi cesur, yiğit, zengin, akıllı bir adamın böyle ufak bir yangın için telâşı da ne demek olur!" demiş.
Seyfullah Kaya ekledi,